FATIMETUZ-ZEHRA

Të lumtura ishin ato ditë,

Kur Pejgamberit iu lajmërua,

Për një lajmë të ri,

Se  do të lind një fëmijë

Katër zonjat e xhenetit,

Hynë në shtëpinë e Profetit,

Plotë me fat e krenari

Të lidhin një kondak të ri.

Mu si hëna e plotë,

Ishte fytyra e Fatimes,

Ngjyrë e bardhë e faqe kuqe

Buzë të njoma si burbuqe.

Athua pse,

Allahu e zbret suren e Kevtherit?

Me rastin e lindjes së vajzës së Pejgamberit.

Mu atëherë kur femra

Aspak nuk vlerësohej,

Lindet ylli i pashuar

Idealja  e madhëruar.

Fjala më e hidhët

Në ishullin e Arabisë,

Ishte ebter, farësosur,

I thanë Profetit të Perëndisë

Pse punon o Muhammed.!?

Ti nuk ke djalë , ti nuk ke shpresë,

Kush do të trashëgon

Gjithë këtë vepër që e bënë?

Çfarë relacione të mira kishte,

Pejgamberi me Allah.

Athua pse nuk ja dha një djalë

Kështu menduan ata.

Ata që Pejgamberit,

me djem e nipa ju lëvduan

I la Allahu në faqe të tokës,

emri i tyre për tu mallkuar.

Ebu  Sufjan e Muavi ,

kishin  djem e trashëgimi,

Por mos e harroni edhe Hindan

Që e shkuli zemrën  e Hamzas.

Pjellë e fëlliqur e Hindas,

I dha  shëmtim gjithë dynjasë,

I la Zoti  për punë  mallkimi

Deri në ditë të Gjykimit.

Ky fis Pejgamberit iu lavdërua

Se kishte meshkuj për të luftuar,

Por meshkujt e tyre u bënë Jezid

Prej asaj kohe  e gjer në këtë ditë .

Edhe një gjë të kisha pyet nëse nuk të vjen mërzi

A vuri dikush emër,  Jezid e Muavi?

Jo vëlla jo këtë nuk do ta dëgjosh

Qoftë edhe nga më i keqi njeri në këtë botë.

Ndërsa Pejgamberi me vajzën e tij

I dhuruan njerëzimit dymbëdhjetë imam të rinj,

E vazhduar  rrugën me gjak e me lot

Për t’na  përcjell Kuranin, siç e kemi sot.

Nënën Fatime gjithmonë e përkujtojmë

Edhe pse varrin e saj  nuk  e dimë ku ekziston.

Salavate dhe selame për Juve ne këndojmë

Pasardhësit e Pejgamberit kështu i respektojmë.

ALLAHUM-ME SAL-LI VE SEL-LIM VE ZID VE BARIK

ALA RESULULLAH , VE ALIHIL AT-HAR.