FATIMETUZ-ZEHRA

Të lumtura ishin ato ditë,
Kur Pejgamberit iu lajmërua,
Për një lajmë të ri,
Se do të lind një fëmijë

Katër zonjat e xhenetit,
Hynë në shtëpinë e Profetit,
Plotë me fat e krenari
Të lidhin një kondak të ri.

Mu si hëna e plotë,
Ishte fytyra e Fatimes,
Ngjyrë e bardhë e faqe kuqe
Buzë të njoma si burbuqe.

Athua pse,
Allahu e zbret suren e Kevtherit?
Me rastin e lindjes së vajzës së Pejgamberit.

Mu atëherë kur femra
Aspak nuk vlerësohej,
Lindet ylli i pashuar
Idealja e madhëruar.

Fjala më e hidhët
Në ishullin e Arabisë,
Ishte ebter, farësosur,
I thanë Profetit të Perëndisë

Pse punon o Muhammed.!?
Ti nuk ke djalë , ti nuk ke shpresë,
Kush do të trashëgon
Gjithë këtë vepër që e bënë?

Çfarë relacione të mira kishte,
Pejgamberi me Allah.
Athua pse nuk ja dha një djalë
Kështu menduan ata.

Ata që Pejgamberit, 
me djem e nipa ju lëvduan
I la Allahu në faqe të tokës,
emri i tyre për tu mallkuar.

Ebu Sufjan e Muavi ,
kishin djem e trashëgimi,
Por mos e harroni edhe Hindan
Që e shkuli zemrën e Hamzas.

Pjellë e fëlliqur e Hindas,
I dha shëmtim gjithë dynjasë,
I la Zoti për punë mallkimi
Deri në ditë të Gjykimit.

Ky fis Pejgamberit iu lavdërua
Se kishte meshkuj për të luftuar,
Por meshkujt e tyre u bënë Jezid
Prej asaj kohe e gjer në këtë ditë .

Edhe një gjë të kisha pyet nëse nuk të vjen mërzi
A vuri dikush emër, Jezid e Muavi?
Jo vëlla jo këtë nuk do ta dëgjosh
Qoftë edhe nga më i keqi njeri në këtë botë.

Ndërsa Pejgamberi me vajzën e tij
I dhuruan njerëzimit dymbëdhjetë imam të rinj,
E vazhduar rrugën me gjak e me lot
Për t’na përcjell Kuranin, siç e kemi sot.

Nënën Fatime gjithmonë e përkujtojmë
Edhe pse varrin e saj nuk e dimë ku ekziston.
Salavate dhe selame për Juve ne këndojmë
Pasardhësit e Pejgamberit kështu i respektojmë.

ALLAHUM-ME SAL-LI VE SEL-LIM VE ZID VE BARIK
ALA RESULULLAH , VE ALIHIL AT-HAR.